FİZİKSEL / PSİKİYATRİK HASTALIKLARA BAĞLI UYKUSUZLUKLAR

Oksijen Konsantratörü Nedir ve Ne İşe Yarar? Oksijen konsantratörü (bazen “oksijen jeneratörü” olarak da bilinir), oksijen ihtiyacı olanlara oksijen vermek için kullanılan tıbbi bir cihazdır. İnsanların kanlarında düşük oksijen seviyelerine neden olan veya sonuç veren bir durumları varsa buna ihtiyaç duyabilir. Oksijen konsantratörleri normal olarak doktor tavsiyesi üzerine reçete edilerek elde edilir. Oksijen konsantratörleri (yoğunlaştırıcıları) bir elektrik prizine veya bataryaya takılarak güçlendirilir. Eğer yoğunlaştırıcı elektrikli bir batarya ile çalışıyorsa, bu batarya bir prize takılarak şarj edilmelidir. Birkaç parça bir kompresör, elek yatak filtresi ve devre kartları dahil bir yoğunlaştırıcıyı oluşturur.
Bir oksijen konsantratörü bir sıkıştırma aparatına sahiptir, ancak sıkıştırılmış oksijen veya bir oksijen tankı ile karıştırılmamalıdır. Bir tankın dağıttığı belirli bir oksijen miktarına sahip olmasına rağmen, bir yoğunlaştırıcı havada süzülür, sıkıştırılır ve sürekli olarak hava verir. Hava beslemesi asla bitmeyez. Sıkıştırılmış havayı yeniden doldurmak yerine, yoğunlaştırıcının sadece güce sahip olması gereklidir. Oksijen Konsantratörü Nasıl Çalışır? Bir oksijen konsantratörü, bir pencere klima ünitesi gibi çalışır: dışarıdaki havayı alır, onu değiştirir, filtreler ve yeni bir formda oksijen olarak sunar. Bir oksijen konsantratörü hava alır ve kanındaki oksijen seviyesi düşük olması nedeniyle tıbbi oksijen gerektiren kişiler tarafından kullanılmasını sağlar.
Tıbbi Oksijen Güvenle Nasıl Kullanılır?
Oksijen Tankı Nedir?
Oksijen tankları, basınçlı bir kapta oksijen veya sıvı oksijen tutan bir tip depolama sistemidir. Bir oksijen tankının boyutu ve görünümü, kullanıldığı yerde ve hareketlilik gereksinimlerine bağlı olarak değişebilir.
Medikal Terapi’de Oksijen Tüplerinin Kullanılması
Oksijen terapisi, doktorların reçete ettiği oksijeni tanımlamak için kullanılan terim, tıbbi oksijen tüpü ve uygun bir solunum cihazı gerektirir. Doktorlar acil servislerde oksijen tedavisi, cerrahi işlemler sırasında ve tıbbi bir durum için oksijen gerektiren hastalar için uzun vadeli olarak kullanırlar.
Uzun süreli oksijen tedavisi aşağıdaki tıbbi durumlar için gerekli olabilir:
Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı
Pulmoner Hipertansiyon
Konjestif Kalp Yetmezliği
Kistik fibroz
Akciğer kanseri
Alfa 1
Oksijen Verme
Oksijen tüpünden bireye oksijen alınması genellikle maske veya burun kanülü gerektirir. Maske ve burun kanülü genellikle bir hortum vasıtasıyla depoya bağlanır. Daha sonra bir kişinin yüzüne ağız ve burun üzerinde bir maske yerleştirilir. Burun kanülü doğrudan burun delikleri içine yerleştirilir.
Oksijen tüpleri basınçlı oksijen bulunduran konteynırlar olmasına rağmen, çeşitli farklı ortamlarda ve durumlarda kullanılırlar. Tıbbi oksijen tüpünün uygun kullanımı ve boyutları, doktorun en uygun olduğunu belirlediği tüpün boyutuna göre değişecektir.
Medikal Oksijen Tüpünün Güvenliği
Ev ve portatif oksijen depolarını kullanan pek çok hasta, tankların depolanmasının güvenliğini merak etmektedir. Tankların kullanılmasında ve depolanmasında özen gösterildiğinde, yangın ve diğer tehlikeler en aza indirgenir. Oksijen Konsantratörünün Tarihçesi Geçmişten günümüze gelen oksijen konsantratörünün tarihçesini hiç merak etmiş miydiniz ? Tıbbi amaçlar için oksijen kullanımı 1800’lü yıllardan beri sürerken, modern oksijen yoğunlaştırıcı teknolojisinin kullanımı oldukça yenidir. Günümüz oksijen depolarının oksijeni fiziksel olarak depolayan oksijeni günümüz oksijen yoğunlaştırıcıları ile çevreleyen havadaki oksijeni çekerek, hastalara teslim edildiğini görmek ilginçtir.
Oksijen ilk defa 1772 yılında İsveçli bir kimyacı olan Carl Wilhelm Scheele tarafından keşfedildi. Ancak İngiliz bir araştırmacı olan Joseph Priestley, 1774’te bağımsız olarak oksijeni buldu ve bulgularını Scheele’nin yayınlanmasından üç yıl önce yayınladı.
İlk olarak oksijen kullanımının 6 Mart 1885’de York, PA’da pnömoninin tedavisi için oksijen kullanan Dr.George Holtzapple tarafından yapıldığı kaydedildi. Sonrasında 1887’nin ilk dönemlerinde yeterli miktarda oksijen depolayan bir cihazdan bir kadın oksijeni kullandı.

Evde, hastahane, şifahane, tatil vb. konumlarda uyku testi yapılabilmekteidir. Uyku testi, yada polisomnografi, gece uykusu sırasında hastanın beyin dalgalarını, göz hareketlerini, solunum faaliyetlerini, kanındaki oksijen miktarını ve kas akitivitelerini ölçerek yapılan incelemedir. UYKU TESTİ ADIMLARI : Uyku testi yapılacak olan hasta doktorunun önerdiği uyku merkezine giderek teste hazırlanır. Uyku testinde hastaya yapıştırılacak elektrotların vücuda daha iyi yapışmasını sağlamak için hastanın duş alması önerilir. | Bunun duşunda uyku testinin yapılacağı gün, alkol alınmamalı, gündüz uyunmamalı, uyku kalitesini bozacak derecede çay vb. içecekler tüketilmemeli ve uyku getirecek ilaçlar alınmamalıdır. | Uyku merkezine gelen hasta, bir süre dinlendikten sonra testin yapılacağı odaya alınır. Daha sonra hasta, kendi getirdiği uyku kıyafetlerini giyer. Uyku teknisyeni, hastaya uygulanacak işlemleri anlattıktan sonra elektrotları bağlamaya başlar. | Elektrotlar, saçlı deriye, kulak arkasına, her iki gözün yakınlarına, çeneye ve göğüs kısmına yapıştırılır. Kandaki oksijen miktarını ölçmek amacıyla parmak uçlarına, horlama ve nefes alıp vermeyi incelemek için de buruna sensörler takılır. | Daha sonra bu elektrot ve sensörlerin tümü bir cihaza bağlanır. Bu aşamada, erkek hastaların tıraş olarak testin yapılacağı uyku merkezine gelmesi daha elektrotların daha sağlıklı sonuçlar vermesi açısından önerilmektedir. | Sensörler ve elektrotlar cihaza bağlandıktan sonra teknisyen, izleme odasına çekilir ve elektrot ve sensörlerden gelen sinyalleri bilgisayar üzerinde takip etmeye başlar. | Ayrıca, yatak odasında bulunan bir kamerayla hastanın görüntü kaydı da alınır. | Tüm gece boyunca alınan bilgisayarda analiz edilerek sonuçları hastaya verilmektedir. | |

Eğer horlarsanız - özellikle yüksek sesle horlanırsanız - ne kadar yıkıcı olabileceğini bilirsiniz. Uçaklarda ya da tiyatrolarda uyurken komşularınızı rahatsız ediyorsunuz. Yatak partneriniz, uyuyamadıklarını ve sizi yedek odaya ya da kanepeye götürdüğünden şikayetçidir. Aslında, horlayanların% 95'i, horlamalarının eşini rahatsız ettiğini söylüyor. Ve farkına varır ya da olmasın, uykunuzda da hasara neden olur. Horlama, sağlıklı bir gece uykusu için ihtiyacınız olan oksijen miktarını alamayacağınız anlamına gelir. Ve sen iyi uyumadığında ne olduğunu biliyorsun: Yorgunsun, listesizsin, hatta huysuzsun. Gürültülü, rahatsız edici horlama, diğer daha az belirgin yan etkilere de sahip olabilir. Horlaması 4 yıl içinde yüksek tansiyon geliştirmek için 1.6 kat daha fazladır başlangıcın horlamaya. Diğer kardiyovasküler hastalıkların da riskleri vardır. Yani horladığınızda veya horladığınızdan şüphelenirseniz, bir şeyin doğru olmayabileceğine dair bir işaret olarak düşünün. Kısa uyku apnesi testimize katılın ya da size yakın bir uyku testi tesisi bulmak için bizimle iletişime geçin . Unutmayın: Horlama tedavi edilemez, ancak kontrol edilebilir. Elifce Medikal ResMed'in gibi bir oral cihaz, onu kullanan 10 kişinin yaklaşık 8'inde yüksek sesle horlamayı başarılı bir şekilde durdurur.

Uyurken, boyunlarımızdaki kaslar rahatlar. Bazen, üst solunum yolunun (burun ve boğaz) kısmen kapanması, havanın akciğerlerimize geçtiği geçiş yolunu daraltması kadar rahatlar. Hava yolunuzun bu daralması, nefes alırken boğazda bir titreşime neden olur, bu da horlama sesine neden olur. Boyun kaslarımızın gevşemesinin birçok nedeni var. Şişmiş bademcikler, çok fazla alkol, aşırı kilolu olmak, hatta burun ve çene şekliniz - bunlar, boyun kaslarınızın gevşemesine ve horlamanıza neden olabilecek faktörlerden sadece birkaçıdır. Horlama ve obstrüktif uyku apnesi
Obstrüktif uyku apnesi olan horlayıcılar, kaslarının daha fazla rahatladığını görüyorlar. Uyku apnesi, boyun kasları solunum yollarını tam olarak 10 saniye veya daha fazla tıkadığı bir noktaya kadar gevşediğinde ortaya çıkar. Ciddi durumlarda, bu engeller veya apneler iki dakika kadar sürebilir. Yani, horlama ve uyku apnesi her ikisinin de aynı faktörlerden kaynaklanır - ancak uyku apnesi olan insanlar için boyun kasları, sadece horlayan insanlardan daha tembeldir. Bununla birlikte, dikkatli olun: tembel boyun kasları zamanla daha da tembelleşir, bu yüzden sadece horlayan kişiler sonunda uyku apnesi gelişme riskini taşır.

Horlama için tedavi seçenekleri bir dizi faktöre bağlıdır, ancak iki önemli olan bunlardır: Burnundan mı yoksa boğazından mı geçiyorsun?
Horlama ve obstrüktif uyku apnesi (OSA) var mı?
ResMed'de boğaz ağrısına ve boğaz ağrısına uyku apnesi olan çözümlerimiz var. Bu, hem hafif hem de orta düzeyde OSA'nın yanı sıra daha ciddi OSA vakalarını içerir. Uyku apnesi olmayan boğaz ağrısı
Uyku apnesi için test yaptırdıysanız ve apne hipopne indeksi (AHI) 5'ten küçük bir skor elde ettiyseniz bu kategoriye girersiniz. AHI'nızın ne olduğunu bilmiyorsanız, taranmanızı kesinlikle öneririz. Aksi takdirde, yanlış soruna bir çözüm getirme riskiyle karşı karşıyasınız. ResMed'de, boğaz horlama için en etkili tedavi seçeneklerinden birinin, sadece ağzınıza uyan ve uyurken alt çenenizi öne tutmaya yardımcı olan özel yapılmış bir cihaz1.2 olduğuna inanıyoruz - bu da, boğazınızın arkasını açık tutmanıza yardımcı olur . Bu cihazlar birçok isimle gider, ancak bizim için bir mandibular yeniden konumlandırma cihazı (MRD) ve adı Narval CC ™ * olarak adlandırıyoruz. Burun burcu mu? O zaman MRD'ler muhtemelen senin için değil. Spreyleri, burun şeritlerini, çene kayışlarını ve daha fazlasını içeren seçenekleri araştırmanız gerekir. Öneriler için ülkenizin uyku birlikteliğini ziyaret edin. Hafif ve orta derecede obstrüktif uyku apnesi olan boğaz horlaması
AHI seviyeleriniz 5 ile 30 arasındaysa, ResMed hem Narval MRD hem de tam bir pozitif havayolu basıncı (PAP) terapisi seçeneği sunar. MRD'ler hafif ve orta derecede OSA ile horlayanlar için PAP tedavisine klinik olarak kanıtlanmış bir alternatiftir ve ilk intens tedavisi seçeneğidir.4,4,5 Kullanıcılar, CPAP üzerinden sözlü cihazları tercih etme eğilimindedirler, bu nedenle daha uzun süreler için onları giyme eğilimindedirler.6 Bu daha yüksek benimseme kolaylığı, CPAP7 kadar etkili oldukları anlamına gelir. Şiddetli OUA ile boğaz ağrısı
AHI seviyenizin 30'un üzerindeyse, uyku doktorunuz PAP tedavisini ilk tercih olarak önerecektir. APAP, CPAP ve iki seviyeli terapi dahil olmak üzere farklı PAP tedavisi türleri vardır. ResMed, PAP terapinizi mümkün olduğunca rahat ve müdahaleci olmayan bir hale getirmek için eksiksiz bir maske, cihaz ve aksesuar yelpazesine sahiptir. PAP tedavisini desteklemediğinizi kanıtladıysanız, uyku doktorunuz MRD reçete edebilir. Aslında, türünün en büyük çok seviyeli çalışmasında, düzenli olarak Narval CC kullanan ciddi OUA'lı kullanıcılar, AHI seviyelerini hafif ve orta derecede OSA değerine sahip olanların% 50 oranında azaltma olasılıkları gibi görünüyordu. Horlama tedavisi için diğer seçenekler arasında cerrahi ve radyofrekans tedavisi yer alır.

Uyku apnesi, horlamanın neden olduğu en önemli hastalıklardan biridir ve uykuda solunumun durması olarak ifade edilebilir. Uyku esnasında nefesin durması ve yüzeysel hale gelmesi anlamına gelen uyku apnesi gece boyunca defalarca tekrarlayabilir. Uyku apnesi sırasında, üst solunum yolunun açık kalmasını sağlayan kaslarda gevşeme olur. Dil kökü veya yumuşak damağın veya aşırı büyümüş bademciklerin hava yolunu tıkaması sonucunda en az 10 saniye nefes alamamak uyku apnesi olarak adlandırılır. Uyku apnesi sırasında solunum çabası sürse de, bir süre sonra daha da artan bu çaba beyni uyarır ve hava yolu açılır. Solunumu durana kadar horlayan kişi, gürültülü bir homurdanma ile yeniden nefes almaya ve horlamaya devam eder. Gerekli önlemler alınmadığında uyku apnesinin dikkatsizliğe yol çarak trafik kazası riskini 7-8 kat arttırdığı ve iş kazalarına neden olduğu biliniyor. Uyku apnesinin görülme sıklığı %1-4 olsa da, diyabet hastalığının %3, astım sıklığının yaklaşık %5 olduğu düşünülürse ne kadar önemli bir sorun olduğu daha iyi anlaşılabilir.

Uyku apnesinin nedeni, boğazdaki kasların havanın geçeceği alanı kapatacak şekilde gevşemesidir. Üst solunum yolundaki darlıklar çocukluktan itibaren, solunum yolunun yıpranmasına sebep olabilir ve bu da uyku apne sendromuna neden olabilir. Fazla kilolu olmak, büyük bademciklere ve geniz etine sahip olmak da uyku apnesi nedenleri arasında gösterilebilir. Uyku apnesi sadece yetişkinlerde değil, çocuklarda da görülebilir. Uyku apne sendromu olan kişide horlama, 3-4 kat daha fazla, çok kaba ve gürültülü şekilde gerçekleşir. Horlamanın yanı sıra nefes darlığı, sık sık iç çekme, el kol hareketleriyle çırpınarak uyanmaya çalışma, sık ve uzun süreli solunum durmaları, sabah yorgun uyanmak da uyku apne sendromu yaşayan kişilerde görülür. Uyku apnesinin tam nedeni sayılmasa da, uyku apne sendromlu hastaların %30-50'sinde hipertansiyon görülmektedir.

Uyku apnesinin belirtilerinden en önemlisi uykuda solunumun durmasıdır. Diğer uyku apnesi belirtileri ise şöyle sıralanabilir: Uykuda sırasında huzursuzluk | Horlama | Sık sık idrara kalkma | Terleme | Ağız kuruluğu | Reflü | Tanıklı olarak solunum durmaları | | Ayrıca baş ağrısı, unutkanlık, konsantrasyon bozukluğu, depresyon, sabah dinç uyanamama ve aşırı derecede uykulu olmak ve yorgunluk hali ise uyku apnesinin gündüz gözlenebilen belirtileri arasındadır. Uyku apnesi belirtilerinin görüldüğü kişiler gün içerisinde birçok ciddi tablo ile karşılaşılabilmektedir. Uykuda ani ölüm, inme, kalp krizi ve kalp yetmezliği, eğer hasta obez ise kilo vermede zorluk, akciğer hastalarında solunum yetmezliği, cinsel isteksizlik ve iktidarsızlık, kontrol altına alınamayan diyabet bu olumsuzluklara örnek olarak gösterilebilir. Bunun yanı sıra, uyku apnesi kişide gündüz sürekli yorgunluk ve konsantrasyon eksikliğine neden olacağı için trafik ve iş kazalarına da neden olabilmektedir.

Uyku apnesi testi, hastalığın tespiti ve tedavisi sürecinde en önemli aşamadır. "Polisomnografi" denilen uyku apnesi testi tüm gece boyunca beyin aktivitesinin ve solunumsal olayların kaydedildiği bir testtir. Uyku apnesi testi olan Polisomnografi, uyku sırasında beyin dalgaları, göz hareketleri, ağız ve burundan hava akımı, horlama, kalp hızı, bacak hareketleri ve oksijen seviyelerinin ölçümü esasına dayanır. Uyku apnesi testini yaptırabilmek için hastaların bir gece uyku odasında kalmaları gerekir. Test sırasında sırasında vücudun çeşitli noktalarına bağlanan kablolarla alınan sinyaller odanın dışındaki bilgisayara aktarılır. Sabaha kadar alınan bu kayıtların incelenmesiyle, uyku süresince solunumun kaç defa durduğu, ne kadar süre ile durduğu, durduğunda oksijen değerlerinin ve kalp hızının nasıl etkilendiği ve derin uykuya dalınıp dalınmadığı gibi birçok parametreye bakılabilir.

Uyku apnesi, alınacak basit önemler sayesinde önlenebilir. Hastalık için değiştirilebilir risk faktörlerinden en önemlisi obezitedir. Uyku apnesi kilo verilerek %50 oranında azaltılabilir. Ayrıca, alkol ve uyku ilaçlarından kaçınmak, sigarayı bırakmak ve sırt üstü yatmamak da rahatsızlığı azaltır. Horlamayı azaltan ve burun açıklığını sağlayan spreyler veya elastik bantlar uyku apnesi tedavisi için yeterli olmaz.

Uyku apnesi tedavisinde ilk yapılması gereken obezite söz konusu ise bu durumun aşılmasıdır. Eğer üst solunum yollarında belirgin anatomik darlıklar var ise hastanın Kulak Burun Boğaz uzmanı tarafından cerrahi girişim yönünden değerlendirilmesi gerekir. İleri derecede uyku apnesi tedavisinde ise pozitif hava basıncı (CPAP) tedavisi uygulanmalıdır. Tedavi etkisine ve hastanın tercihine göre otomatik ayarlarda düzenleme yapılarak ya da sabit basınçlı cihaza geçilerek hasta takibe alınmalıdır. CPAP cihazı kullanmakta güçlük çeken ya da hafif derece vakalarda ağız içi aparey ile alt çene öne alınarak dilin geriye düşüp üst solunum yolunu tıkaması önlenebilir. Uyku apnesinin özgün tedavisi, hava yolunu devamlı açık tutacak şekilde basınçlı hava veren cihazların kullanımıyla sağlanmaktadır. PAP (pozitif havayolu basıncı) cihazları üst hava yollarının uyku sırasında açık kalmasını sağlayarak uyku apnesini önlemektedir. Gece boyunca yüze sıkıca oturan silikon bir maskeyle basınçlı hava veren bu cihazlar, başlangıçta hasta için rahatsız edici görünebilmektedir. Buna rağmen, sabah dinlenmiş ve uykusunu almış olarak uyanan hastalar cihazı kolaylıkla kabul etmektedir. Hastaya hangi cihazın uygun olduğunu tespit etmek ve apnelerin yok olduğu veya minimum sayıya indiğini görmek için ikinci bir gecenin uyku laboratuvarında geçirilmesi gerekmektedir. Cihazla uyku apnesi tedavisinin ardından uyku apnesi sorunundan kurtulan kişilerin yaşam kaliteleri yeniden yükselmektedir.

Solunum cihazı,diğer adıyla ventilatör kronik solunum yetmezliği tedavisinde kullanılmaktadır. Evde uzun süreli mekanik ventilasyon yapılması solunum yetmezliği tedavisinde oldukça önemlidir. Özellikle göğüs duvarı ve nöromusküler hastalıklar açısından solunum cihazı yaygın şekilde kullanılmaktadır. ALS hastalarında kullanılan ventilatör sayesinde hastalara iki türlü solunum desteği verilir. Non invaziv mekanik ventilasyon:Hastanın solunum borusuna delik açılmadan sadece maske yardımıyla solunum desteği veren cihazın kullanılması İnvaziv mekanik ventilasyon:Solunu borusuna delik açılarak yani trakeostomi yapılarak, deliğe yerleştirilen kanül sayesinde solunum desteği verecek solunum cihazının kullanılması Ev tipi invaziv mekanik solunum cihazının belirlenmesi Hastanın solunum düzenini sağlayan MV parametrelerinin belirlenmesi gerekir | Solunum cihazının güç kaynağı açıklanmalıdır. | Solunum cihazında olması istenen alarm ve uyarı sistemler tespit edilmeli, alarm limitleri en uygun şekilde ayarlanmış olmalıdır. Yani elektrik kesilmesinde, oksijen yetersizliğinde, hastanın cihazdan ayrılması halinde, yüksek basınçta, pil gücü, şarj düzeyi gibi sistemler istenen şekilde olmalıdır. | Solunum cihazıyla birlikte yedek ventilatör sağlanmalı, arıza olduğunda sorun giderilinceye kadar acilen yedek solunum cihazının kullanılabilmesi mümkün olmalıdır. | | Hastaya uygun olacak solunum cihazı türü ve parametrelerinin bu alanda uzman bir nörolog ya da göğüs hastalıkları uzmanı tarafından belirlenmesiyle, hastaya bu solunum cihazı hastanede hatta yoğun bakım servisinde en az 48 saat süreyle denenmelidir. Bu süreçte cihazın hastaya uygunluğu ve hastanın da cihaza uyum sağlaması mümkün olur. Hastalarda tespit edilen parametreler uygulanmış olsa da, bazen farklı solunum cihazlarında sorun gelişebilir. Bu nedenle birden fazla solunum cihazı denenmesi gerekebilir. Evde solunum desteği uygulanacak hastalarda, aile doktor ve hastayı takip eden hemşirenin olması daha başarılı bir uygulama yapılmasını sağlar.

Cpap ve Bipap solunum sorunu bulunan hastalarda kullanılan solunum cihazlarıdır. BIPAP (Bilevel positive airway pressure) CPAP (Continuous Positive airway pressure)

Bu iki cihaz dışarıdan solunum yardımı alınması için kullanılır. Solunum cihazları sadece ALS sorununda değil, kronik akciğer hastalığı, uyku apnesi gibi pek çok solunum sorununda kullanılabilir. Burada hedef solunum nedeniyle yeterince oksijen alamayan hastalar için, mekanik solunum desteğinin sağlanmasıdır. ALS hastaları için genellikle BIPAP tipinde olan solunum cihazı kullanılmaktadır. Bunun nedeni bu hastaların özellikle geceleri kendiliğinden soluk alıp verme yeteneğini zaman içinde kaybetmesinden kaynaklanır. BIPAP solunum cihazı bu durumda kendiliğinden devreye girerek, hastanın solunum gereksinimini sağlar. Solunum refleksine cevap vererek, hastaya yardımcı olurlar. Bu özellikleri bulunan cihazla BIPAP S/T cihazlar olarak tanımlanır. Bunlar hastalara otomatik solunum yaptırır. Yapay solunum yani mekanik ventilasyon 2 şekilde yapılabilir; Non invaziv yani maske yoluyla İnvaziv yani nefes borusuna gırtlaktan bir takılarak yapılır. Bu küçük bir cerrahi işlemle hastanın gırtlağına delik açılmasıyla gerçekleşir.

Hastalarda hangi yöntemin uygulanacağına bu konuda uzman bir doktor karar verebilir. Heyet raporu olursa, solunum cihazları sosyal güvenlik kurumu tarafından karşılanabilir. Ancak tedaviden sonra cihazların kuruma iade edilmesi gerekir.

Uyku günlük yaşamın bir sure için kesintiye uğraması ya da boşa geçen zaman değildir. Zihinsel ve fiziksel sağlığımızı her gün yenilememiz için önemli olan ve yaşamımızın üçte birini kapsayan aktif bir dönemdir.
Yaklaşık 85 türde uyku hastalığı vardır. Çoğu yaşam kalitesinin azalmasına ve kişinin sağlığında bozulmaya neden olur. Uyku bozuklukları trafik ve mesleki kazalara neden olabilmesi nedeniyle bir halk sağlığı sorunudur. Bazı uyku bozuklukları uykuya dalma veya sürdürme güçlüğüne yol açar. Diğer uyku bozuklukları gündüz aşırı uykululuğa neden olur. Vücudun biyolojik saati ile ilgili sorunlar kişilerin günün yanlış zamanında uykulu olmasına neden olur. Uykuda yürüme, altını ıslatma, kabuslar ve diğer sorunlar da uykuyu kesintiye uğratabilir. Bazı uyku hastalıkları ise yaşamı tehdit edici boyuttadır.

Bu hastalık grubunda en sık görüleni Uykuda Solunum Durması Hastalığı (Obstrüktif Uyku Apne Sendromu) dır. En sık belirtisi horlmadır. Horlama uyku sırasında gürültülü solunumla belirir. Gürültünün derecesine göre horlayan kişiyle aynı yatağı paylaşanı, aynı evde kalanları, hatta komşuları rahatsız eden bu durum uyku sırasında boğazda daralma olmasından kaynaklanmaktadır. Boğazda bademcikler, küçük dil, damak yapısı gibi darlık oluşturan nedenler dışında aşırı kiloluluk, alkol alımı, yorgunluk, uykusuzluk gibi durumlar da horlamayı arttırır. Horlama horlayan kişi için sorun oluşturmasa da sıklıkla horlamayı işiten, bu nedenle rahat uyuyamayan eşin, aile bireylerinin, arkadaşların uyarıları sonucu hekimin karşısına gelir. Araştırmalar horlamanın yaşla birlikte arttığını, orta yaş ve üzerinde toplumun yaklaşık yarısının horladığını göstermiştir. Horlamada rol oynayan boğazdaki daralma daha da belirginleştiğinde havayolunun tamamen tıkanmasına, nefesin kesilmesine (apne) yol açar. Gürültülü horlamalar arasında nefesin, dolayısıyla horlamanın uzunca bir süre (10 saniyenin üstünde) durması sonrasında tekrar nefes alma ve gürültülü horlamayla devam eden bu durum, uyku sırasında sık tekrarlarsa tıkayıcı uyku apne sendromu (obstrüktif uyku apne sendromu) olarak adlandırılır.

Uykuda Solunum Durması Hastalığı (Obstrüktif Uyku Apne Sendromu) Uyku sırasında boğazdaki tıkanıklıklar nedeniyle tekrarlayan solunumsal bozukluklar (nefes durması:apne, nefes azlığı:hipopne) sonucu gelişir. | Uyku sırasında solunumun tamamen kesilmesi veya önemli ölçüde azalması nedeni ile uyku bölünmesine ve kandaki oksijen oranında düşmeye neden olur. Soluk alamama uyanma ile sonlanır, solunum tekrar başlar. Uyanıklık sinir sisteminde uyarılara, ilgili sinir sisteminin kalp ve damarlar üzerindeki etkisi kan basıncında yükselmeye neden olur. Uykunun bozulması metabolizmayı, cinsel işlevleri etkiler. Dolayısıyla obstrüktif uyku apne sendromu birçok vücut sistemini ilgilendiren önemli bir sağlık sorunudur. | Hastalar sıklıkla gürültülü şekilde horlar, sabah uykularını alamamış, dinlenmemiş şekilde uyanır. Uykusuzluk nedeni ile zihinsel yetilerinde bozulma, gün içinde uykululuk gibi yakınmalar gelişebilir. | Aşırı kiloluluk, boğazda darlık yaratan nedenler, akşam saatinde alkol alımı, bazı ilaçlar uykuda solunum durmasını ağırlaştırır. Reçetelenmemiş ilaç kullanılması, altta yatan sorun bilinmeden uyku ile ilgili ilaç kullanılması zararlı olabilir. | ‘Obstrüktif uyku apne sendromu’nun tanısı için uyku laboratuarında uyku ve solunum kaydının yapılması ve incelenmesi şarttır. Ayrıca basınç tedavisi uygulanacak hastalarda tedavinin düzenlenmesi için de uyku laboratuarında çalışma yapılması gerekir | | Konunun toplum sağlığı açısından önemi üç ana başlıkta özetlenebilir: Uyku solunum bozukluğu toplumda sık görülen bir durumdur: Uyku apne sendromu (obstruktif uyku apne sendromu) olarak bilinen hastalık en sık görülen aşırı uykululuk nedenidir. Erişkin dönemde erkeklerin %4, kadınların ise %2 kadarında obstruktif uyku apne sendromu olduğu araştırmalarda gösterilmiştir. Çocuklarda yapılan araştırmalarda %3’e varan sıklık bildirilmiştir. Buna karşın hastaların pek az bir bölümü tanı alabilmektedir. Uyku laboratuarlarının yaygın olduğu ABD’nde hastaların ancak 1/10’unun tanı alabildiği tahmin edilmektedir. | Obstrüktif uyku apne sendromu önemli sağlık sorunlarına (hastalık ve ölüm) yol açmaktadır. Uyku bölünmesi, oksijende azalma, artmış sempatik sinir sistemi uyarısı sonucu hastalarda hipertansiyon, solunum ve kalp yetmezliği, inme, kalp ritim bozukluğu, aşırı kiloluluk (obezite) gibi klinik sonuçlar gelişebilir. Uykusuzluk dikkat gerektiren işlerde çalışan, taşıt kullanan kişilerde kazalara yol açabilir. Hastaların çevreleri ile olan uyumları bozulabilir, iş verimi ve yaşam kalitesi azalabilir. Sayılan hastalık sonuçları nedeniyle obstruktif uyku apne hipopne sendromu hastalarının yaşam sürelerinin hasta olmayan kişilere göre azaldığı, tedavi ile yaşam beklentisinin arttırılabileceği araştırmalarla ortaya konmuştur. Bu hastaların sabah saatlerinde artmış kalp damar hastalığı nedenli sonuçlar ölümcül olabilmektedir. Bu da obstrüktif uyku apne sendromunun toplum sağlığı açısından önemini ortaya koymaktadır. | Obstrüktif uyku apne sendromu tedavi edilebilir bir hastalıktır. Obstruktif uyku apne sendromunda bugün için etkinliği gösterilmiş, tedavi şekli burundan maske yoluyla uygulanan basınç tedavisidir. Tedavide amaç uyku sırasında kapanma eğilim artmış olan üst havayolunu dışarıdan pozitif basınç vererek açık tutmaktır. Aşırı kilolu olmayan, üst havayolunda anatomik darlığı olan, orta düzeyde hastalığı olan hastalarda cerrahi tedavi uygun olabilir. Bu hastalarda seçilebilecek diğer tedavi yöntemi diş hekimliği tarafından düzenlenen ağız içine yerleştirilen cihazlardır (ağız içi aparey). Tedavi ile obstrüktif uyku apne sendromunun olumsuz sonuçlarının azaltılabileceği, giderilebileceği söylenebilir. | | Özetle obstruktif uyku apne hipopne sendromunun yaşam kalitesi ve süresini tehdit eden önemli bir halk sağlığı sorunudur. Gerek hasta gerek toplum sağlığı açısından uygun şekilde tanınması ve tedavi edilmesi gereklidir. Konuyla ilgili sağlık merkezlerine, uyku laboratuarlarına başvuruda bulunulduğunda tanı ve tedavisi mümkündür.

Uykuya dalma veya sürdürmede güçlük, yani uykusuzluk (insomnia) toplumda her üç kişiden birinde görülen önemli bir sağlık problemidir.
Uykusuzluk her yaşta görülür. İnsanların çoğu bir veya iki gece uykusuzluk çeker, ancak bu durum bazen haftalar, aylar ve hatta yıllarca sürebillir. Uykusuzluk en sık kadınlar ve ileri yaştaki kimselerde görülür.

Uyum bozukluğuna bağlı uykusuzluk birkaç gece süren uykuya dalma veya sürdürme problemidir. Uyum bozukluğuna bağlı uykusuzluk üç aydan daha kısa surer. Bu tip bir uykusuzluk genellikle heyecan veya stress altında oluşur. Çocuklar, örneğin, sonbaharda okulların açılmasından hemen önce uykularında çok sık döner ve hareket ederler. Uykusuzluk önemli bir sınavın veya spor aktivitesinin öncesindeki gece ortaya çıkabilir. Erişkinler önemli bir iş toplantısı öncesinde veya bir aile bireyi veya yakın arkadaşı ile bir tartışma sonrasında sıklıkla kötü uyurlar. Insanlar evlerinden uzakta olduklarında daha kolay uyku problemine sahip olma eğilimindedirler. Zaman dilimi ötesindeki yolculuklar uyum bozukluğuna bağlı uykusuzluğa neden olabilir. Yatma vaktine yakın bir zamanda yapılan egzersiz (dört saat içinde) veya hastalıklar da bu tip bir uykusuzluğa neden olabilir. Stresli durum sona erdiğinde ya da kişi uyum sağlamaya başladığında uyku normale döner.

Kronik uykusuzluk en az bir ay sürer. Uykusuzların çoğu uykuları hakkında endişelenirler. Ancak tüm uyku problemini uykuya dair endişeye bağlamak yanlıştır. Yapılan bir çalışma bu tip uykusuzluğu olan hastaların uykuda solunum veya anormal kas aktivitesine sahip olabileceği gösterilmiştir. Bir uyku uzmanı uykusuzluğun nedenlerinin çözülmesinde yardımcı olabilir ve etkin tedavileri önerebilir.

Eğer stresli dönemlerde daha kötü uyuyorsanız, gün içindeki performansınızın iyi olmayacağı konusunda endişelenirsiniz. Geceleyin uyumak için daha fazla çaba harcayabilirsiniz. Bu genellikle işlerin daha kötü gitmesine neden olur. Birkaç gece sonra, yatağa gitmeden önce yaptığınız bir takım şeyler size uyku sorunlarınızı hatırlatır. Pijamalarınızı giymek, ışıkları kapatmak ve battaniyeyi örtünmek aniden sizin daha uyanık hale geçmenize neden olur. Psikofizyolojik uykusuzluğu olan bazı kişiler yatakta olmadıklarında hemen uykuya dalabilirler. Kanepede, gazete okurken, televizyon izlerken veya araba kullanırken uykuyakalırlar. Bir ay içinde sadece birkaç gece kötü uyku bile psikofizyolojik uykusuzluğu tetikleyebilir. Tedavide kötü uykuyu hatırlatan şeyleri ”öğrenmeme” ve yeni uyku alışkanlığını öğrenme yer alır.

Birçok tıbbi problem uykuyu bozabilir ve insanların uykusuzluktan şikayetçi olmasına yol açabilir. Psikiyatrik problemler, diğer uyku bozuklukları ve fiziksel hastalıklar kolaylıkla uykusuzluk olarak değerlendirilebilecek şekilde uykuyu değiştirebilirler. Tıbbi hastalığı tedavi etmek uykusuzluğu da tedavi edebilir.

Uyku apnesi olan kimselerin uyku sırasında nefesi durur. Bu durum kişiyi gece boyunca onlarca hatta yüzlerce kez uyandırabilir. Solunumun durduğu süre 10 saniye gibi kısa olabilir. Çoğu hasta uyandığını hatırlamaz. Uyku apne tanısı için bir uyku testi gerekir. Uyku ile ilişkili solunum problemleri en sık erkeklerde, kilolu kimselerde ve ileri yaştaki erişkinlerde görülür. Uyku apnesi olan kimseler pozitif havayolu basıncı denilen tedaviden sıklıkla fayda görürler. Bu tedavi, uyku esnasında burna takılan bir maske yoluyla hava basıncı vererek havayolunu açık tutar.

PSİKOLOJİK FAKTÖRLER

Uykusuzluk eğilimi:Bazı kimseler stresli dönemlerde diğer kişilere göre daha kolay uykusuzluk yaşarlar. Diğerleri strese karşı başağrısı veya mide ağrısı ile cevap verir. Kişinin uykusuzluk geliştirmeye yatkın olduğunu ve bunun çok uzun sürmeyeceğini bilmesi, uykusuzluk gelişitiğinde onunla baş etmesinde faydalıdır.
Kalıcı stres:Aile problemleri, ciddi bir hastalığı olan bir evlat veya tatmin edici olmayan bir iş uyku problemlerine katkıda bulunabilir. Stres ile baş etmeyi öğrenmek uykusuzluğunuzu tedavi etmede yardımcıdır.

YAŞAM TARZI

Uyarıcılar:Kafein insanları uyanık tutar. Eğer geceleyin kahve içerseniz, uykuya dalmanızı engellemese dahi, uykunuz daha az dinlendirici olur. Nikotin de insanları uyanık tutar, sigara içiciler içmeyenlere gore daha uzun sürede uykuya dalarlar. Birçok ilaç içerisinde uyarıcı madde içerir. Bu ilaçlar arasında kilo verdiren ve alerji ve astım ilaçları yer alır. Bazı soğuk algınlığı ilaçları da uyarıcı içerir.
Alkol:Yatmadan önce içilen bir bardak şarabın uyumanıza yardımcı olduğunu düşünebilirsiniz. Ancak alkol, çabuk uykuya dalmanızı sağlamakla birlikte, sizin tüm gece boyunca uyku içerisinde kısa sürelerle uyanmanıza neden olur.
Çalışma saatleri:Eğer vardiyalı olarak çalışıyorsanız, uyku problemine sahip olmanız daha olasıdır. Bu durum çalışma saatleri sürekli değişen kimseleri kapsar. Ayrıca gece veya sabah erken saatlerde çalışanları da içine alır. Hafta sonlarında dahi aynı programın sabit tutulması önemlidir. Bu, vücudunuzu belirli zamanlarda uyumaya ve diğer zamanlarda uyanık kalmaya programlamaya yardımcı olur. Her sabah aynı saatte uyanmak uyku şeklinizi sabitlemek için bir yöntemdir. Bir rutine sahip olmak önemlidir.
Egzersiz:Dinlenmenin ve sakin bir yaşam tarzının uykusuzluğu engellediğini düşünebilirsiniz. Aslında, çok az ya da hiç egzersiz yapmayan kimseler geceleri uykuya dalma güçlüğü yaşarlar. Düzenli egzersiz insanların daha iyi uyumasını sağlar. Egzersiz yapmak için en iyi zaman öğleden sonrasıdır. Yatma vaktine yakın egzersiz yapmayın. Yatma vakti ile eegzersiz sonrası kalp hızınızın yavaşlaması arasında en az iki saat bırakın.
Uyku hapları:Uyku hapları doktorunuzun kontrolünde kullanılmalıdır. Bazı uyku hapları, eğer her gün kullanılırlarsa, birkaç hafta sonra işe yaramaz hale gelir. Diğer yandan eğer aniden kullanmayı bırakırsanız, uykunuz bir süre için daha da kötü hale gelir. Bu problem uyku haplarını yavaşça azaltılarak kesme ile azaltılabilir.

ÇEVRESEL FAKTÖRLER

Ses:Yatak odasını mümkün olduğunca sessiz tutun. Yakın yerden geçen trafik, uçaklar, televizyon ve diğer sesler uyanmanıza neden olmadan da uykunuzu bozarlar.
Işık:Yatak odanızı karanlık tutmak için gölgelik veya kalın perdeler kullanın. Işık gözleriniz kapalı olsa dahi gözlerinize ulaşır. Işık uykunuzu dağıtabilir.
Eğer tüm gece kesintisiz olarak uyduğunuzu düşündüğünüz halde yorgun hissediyorsanız, tüm bu faktörler gözden geçirilmelidir.

NE ZAMAN yardım aramalıyım?
Eğer uykunuz bir aydan daha uzun süredir bozuksa ve sizin günlük işlevlerinizi bozuyorsa yardım arama zamanı gelmiştir. Doktorunuza başvurun ve bir uyku hastalıkları uzmanı ile görüşme isteyin. Tıbbi özgeçmişiniz, fiziksel muayene ve bazı kan testleri uykusuzluğun bazı nedenlerinin ortaya konulmasında faydalıdır. Yatak partneriniz ve diğer aile üyeleri sizin uykunuz hakkında değerli bilgilere sahip olabilirler. Onlara horlayıp horlamadığınızı veya uyku sırasında huzursuz yatıp yatmadığınızı sorun. Sağlık bakım uzmanınız da uykusuzluğun sizi gün içinde uykulu veya depresif yapıp yapmadığını veya yaşamınızı diğer şekillerde etkileyip etkilemediğini bilmek isteyecektir.
Uykusuzlukta bazen sadece bilgi verme ve eğitim ile düzelebilir. Bazı kimseler doğal olarak diğerlerinden daha az uyur. Herkesin sekiz saat uyuması gerekir düşüncesi yanlıştır. Kötü uyku alışkınlığına bağlı uykusuzlukta danışmanlık yardımcı olabilir. Diğer durumlarda, ilaçlar veya bir uyku bozuklukları merkezinde değerlendirme önerilebilir.
Eğer bir uyku bozuklukları merkezinde değerlendirilmeniz gerektiği söylendiyse, sizden bir veya iki hafta süreli uyuyarak ve uyanık dönemlerinizi g&ou

ykuda Hareket Bozuklukları içinde en sık görüleni Huzursuz Bacaklar sendromudur.

Huzursuz Bacaklar Sendromu (HBS) bir uyku ile ilişkili bir hareket bozukluğudur. Hastalar geceleri dayanılmaz şekilde bacaklarını hareket ettirme isteği duyarlar. Belirtileri hastadan hastaya değişkenlik gösterir. Hastaların çoğu bacaklarındaki rahatsız edici hisleri tarif etmekte güçlük çekerler. Sıklıkla ‘uyuşma’ ya da ‘karıncalanma’ şeklinde tarif edilir. Bu kramptan çok farklı bir histir. Bacaklardaki bu huzursuzluk hissi en sık olarak baldırlardır. Hareketsiz şekilde oturmak ve yatmak bacaklardaki bu hoş olmayan hisleri artırır. Bacakları hareket ettirmek ve germek ise yakınmaları geçici ve kısa bir süre için azaltır. Bazı hastalarda bacaklar yanında kollarda da benzer hoş olmayan hisler vardır. Bazı HBS hastalarının yakınmaları sürekli değilken diğerlerininki her gece ortaya çıkar. Bu nedenle hastaların birçoğunun uyku kalitesi bozuktur. İyi uyuyama sonucu gün içinde çok yorgun olabilirler. Yine bu nedenle mesleki ve sosyal yaşamları aksayabilir. Gün içi uykululuk hali HBS’nun yaratığı sorunlardan sadece biridir. Bu hastalar sıklıkla araba ya da uçak yolculuklarında çok zorlanabilirler. Benzer şekilde uzun süreli oturmaları gereken sinema, tiyatro ve iş toplantılarında da güçlük çekerler. HBS kalitesiz uykuya neden olması ve uyku bölünmelerine yol açması nedeniyle anksiyete ve depresyona yol açabilir.
HBS olan hastaların çoğunda ‘Uykuda Periyodik Bacak Hareketleri Bozukluğu’ adlı hastalık da bulunur. Hastalar uyurken sıklıkla ayak başparmaklarında geriye doğru bükülme olur. Buna ayak bileği, diz ve kalçanın gerilme şeklindeki eklem hareketi de eşlik edebilir. Bazen bu hareketler eşler tarafından bacakta atma ya da tekme atma şeklinde tarif edilir. Periyodik bacak hareketleri düzenli aralıklarla oluşma eğilimindedir. Aralıkları genellikle 20-40 sn kadardır. Gecenin ilk yarısında daha sık ortaya çıkarlar. Tıpkı kardeş hastalığı olan HBS gibi bu hastalık da bacaklarla birlikte bazen kollarda da olabilir.
‘Uykuda Periyodik Bacak Hareketleri Bozukluğu’ HBS’ndan farklı olarak hemen her zaman uykuda olur. Hastalar bu durumun farkında olmazlar, dolayısıyla kontrol etmeleri de olası değildir. Buna karşın HBS’nun belirtileri gündüz ortaya çıkar ve bacaklarda hoş olmayan hisler nedeniyle bacaklar istemli olarak hareket ettirilir.
‘Uykuda Periyodik Bacak Hareketleri Bozukluğu’ tıpkı HBS gibi uyku kalitesini belirgin şekilde bozabilir. Uyku sırasında kısa süreli uyanıklıklara neden olabilir. Bu hasta tarafından fark edilmeyen kısa süreli uyanıklıklara ‘microarousal’ adı verilmektedir. Bu nedenle bölünmüş ve dinlendirici olmayan uyku ortaya çıkabilir. Hastalar gün boyunca kolayca uyuklar hale gelebilirler. Sıklıkla gazete okurken, televizyon seyrederken, çalışırken ya da araba kullanırken uyuklarlar. ‘Uykuda Periyodik Bacak Hareketleri Bozukluğu’ sadece hastanın değil aynı yatağı paylaşan eşlerinde uykusunu bozabilir. Bu eşler hasta tarafından bütün gece tekmelendiklerini dile getirebilirler. Yine bacak hareketleri nedeniyle üzerlerine örttükleri yatak örtüsü açılabilir ya da düşebilir.

Solunumda oluşan sıkıntıları anlayabilmek için öncelikle normal bir solunumun nasıl olduğunu bilmek gerekir. Nefes alıp vermek otomatik olarak devam eder. Nefes alıp vermek çok basit gibi gelebilir fakat otonom olarak beyin ve omurilik tarafından yönetilir. Üst ve Alt Solunum Yolları Solunum sistemi 2 bölümden oluşur: üst ve alt solunum yolları. Üst solunum yolu, burun, ağız, yutak ve gırtlaktan oluşur. Alt solunum yolu; trake, bronşlar, alveoller ve akciğerden oluşur. Solunum Süreci Ne nefes işlemini başlatır aslında vücudun içine havayı çekmek için yapmak çabadır. Burundan giren havayı burun temizler, ısıtır ve nemlendirir. Daha sonra hava akciğerlere giderek trake, bronş ve alveollere doğru akar. Nefes alıp verirken göğüs kafesi genişler ve söner. Anormal Solunum Solunum her ne kadar en çok yaptığımız aktivite olsa da kompleks bir yapıyı içerisinde barındırır. Oluşabilecek aksaklıklar tüm vücudu olumsuz bir şekilde etkileyerek problemlere yol açabilir.

Uyku apnesinin üç ana tipi vardır: Obstrüktif Uyku Apne (OSA)
Merkezi Uyku Apne (CSA)
Karışık uyku apnesi Obstrüktif Uyku Apne (OSA)
Obstrüktif Uyku Apne, uyku apnesinin en sık görülen tipidir. Uyku apnesi tanısı %84 oluşturur. Obstrüktif uyku apne; üst solunum yolunda olup, burun ve boğazda bir tıkanıklık nedeniyle akciğerlerine hava akışı durmasıyla oluşur. Üst solunum yolu neden bloke olabilir: Uyku sırasında kasların gevşemesiyle soluk yolu bloke olur ve hava geçişi durur.
Hava yolu daralması boyun çevresinde kalınlık.
İltihaplı bademcik veya diğer geçici nedenler.
Burun, boyun veya çene şekli gibi yapısal nedenler. Santral Uyku Apne (CSA) Nadir görülen Santral Uyku Apnesi(CSA), opioidler gibi ağrı tedavisinde kullanılan bazı ilaçlardan, kalp yetmezliği, ağır yaralanmalar ve ameliyatlar sonucunda ortaya çıkabilir. Bunun yanı sıra; İnme Beyin tümörü
Viral beyin enfeksiyonu
Kronik solunum rahatsızlıklarında ortaya çıkabilir.
Santral Uyku Apnesin’nde üst solunum yolu açık olmasına rağmen solunum çabasının olmaması sonucunda akçiğerlere havanın ulaşamayarak nefes almanın vermenin durmasıdır. Santral Uyku Apnesi genellikle horlama ile karıştırılır ve bu yüzden fark edilmesi zordur. Araştırmalar 4 Santral Uyku Apnesi olan hastaların 1’inde kalp yetmezliği olduğu ortaya çıkmıştır. CSA ayrıca kalp yetmezliğinde ortaya çıkan Cheyne-Stokes Solunumu (CSR) ile de alakalıdır. CSR, nefes durması, derin bazen hızlı nefes alış ile döngüsel olarak ortaya çıkmasıdır. Santral Uyku Apnesi ve Cheyne-Stokes kalp yetmezliği olan kişilerin %30-50 ‘unda görülür ve CSA-CSR olarak bilinir. Karışık Uyku Apnesi Bu CSA ve OSA karışımı bir apnedir. Doktorunuz size gerekirse bu konuda daha fazla yardımcı olabilir. Eğer uyku apnesi olduğunuz konusunda bir endişeniz varsa, doktorunuza danışın. Opioid= Vücutta morfin gibi etki gösteren kimyasal maddelerdir. Ana kullanım amaçları analjezidir. Bu ajanlar merkezi sinir sistemindeki ve gastrointestinal sistemdeki opioid reseptörlerine bağlanarak etki gösterirler.